Αφήνω κατά μέρος την ΑΕΚ και γράφω για τον Αργύρη Γιαννίκη. Για το νεαρό γερμανοσπουδαγμένο προπονητή που μας προκάλεσε θαυμασμό πέρσι καθοδηγώντας τον ΠΑΣ. Ωραίο ποδόσφαιρο δουλεμένοι συνδυασμοί, αποτελεσματικότητα.
Ο ΠΑΣ άλλαξε τρόπο σκέψης επί των ημερών του. Εγκατέλειψε τον παλιό κλεφτοπόλεμο που…. ανθούσε τα παλιότερα χρόνια και κατέβασε στο γήπεδο μια ομάδα που δεν φοβόταν καμμιά ομάδα και έπαιζε σε κάθε γήπεδο για να νικήσει.
Ολοι ομονοούν ότι ο Γιαννίκης ήταν προπονητής της λεπτομέρειας. Όλα τα σχεδίαζε, ήξερε πολύ καλά πως παίζει ο αντίπαλος ποια είναι τα δυνατά και αδύναμα σημεία του, που να χτυπήσουνε οι παίκτες. Κι είχε παίκτες υπάκουους και πειθαρχημένους. Ότι οι αρετές του Γιαννίκη θα εμφανιστούν και στην δουλειά του στην ΑΕΚ δεν χρειάζεται να το κουβεντιάσουμε. Αυτό θα γίνει.
Το θέμα είναι πως ο νέος κόουτς θα καταφέρει να αντιμετωπίσει τους περιπλανώμενους εγωισμούς που κυκλοφορούν στα αποδυτήρια της ομάδας και αναπαράγονται από το media. Στον ΠΑΣ δεν υπήρχε πίεση για το αποτέλεσμα.
Στην Ενωση αυτή η πίεση θα υπάρχει σε κάθε παιχνίδι. Κι ο κόουτς θα πρέπει να ξέρει ότι αυτή πολιορκία θα του γίνει καθημερινός τρόπος ζωής.
Αν τα καταφέρει να ανταπεξέλθει σε αυτές τοις καταστάσεις τότε θα είναι ο πρώτος προπονητής που μετά από πάνω από δέκα χρόνια θα βρει τον προπονητή του εναγωνίως ψάχνει…
- #ΠΑΣ
