Οργή για βασανιστικό θάνατο ελαφιού!

Να μη λησμονούμε όμως, πως το χειρότερο ζώο είναι ο άνθρωπος!

Δηλαδή, εάν ήταν γηραλέος άνθρωπος στη θέση του τραυματισμένου – στα λασπόνερα, στην άκρη του δρόμου – γηραλέου ελαφιού, θα έλεγαν πάλι, από το Δασαρχείο Πάρνηθας: «Είναι στη φύση του ο θάνατος»; Ιδού η απορία…

   Κατ’ αρχήν βέβαια, να καταθέσουμε επί της απορίας μας και δυο παρατηρήσεις. Το θέμα της αφορά καταγγελία πολίτη. Πρώτη παρατήρηση: Δεν αμφισβητείται αλλά και δεν μπορούμε εμείς, να ελέγξουμε την απόλυτη ακρίβεια της. Δεύτερη παρατήρηση: Δεν μπορούμε συλλήβδην, να ρίξουμε στην πυρά της αναλγησίας όλον τον Οργανισμό του Δασαρχείου Πάρνηθας. Και βέβαια, η συμπεριφορά ενός μέλους αυτού του Οργανισμού ομορφαίνει ή ασχημαίνει την εικόνα του. Δεν την τσαλακώνει!

   Είναι πάντως, απαράδεκτη η – σύμφωνα με την καταγγελία – εικόνα ενός, κατά το Δασαρχείο Πάρνηθας, γηραλέου ελαφιού τραυματισμένου παρατημένου επί τρεις ημέρες. Κι οι αρμόδιοι – σύμφωνα με την καταγγελία – να επιδεικνύουν προκλητική αναλγησία.

   Τούτο καθώς στην ευθύνη τού Δασαρχείου δεν είναι απλά, τα δένδρα. Είναι και τα ζώα του Δρυμού της Πάρνηθας. Προκαλεί ανατριχίλα η αναλγησία μέλους του Δασαρχείου. Ο καταγγέλλων πολίτης απευθύνθηκε φυσικά, και στον Σύλλογο Προστασίας και Προστασίας Άγριας Ζωής. Η απάντηση; Αφοπλιστική αλλά κι επιβαρυντική για το Δασαρχείο:  επικοινώνησε με την ΑΝΙΜΑ που δεν μπορούσε να επέμβει καθώς στην Πάρνηθα την ευθύνη έχει το Δασαρχείο; «Στη συγκεκριμένη περιοχή, που είναι Εθνικός Δρυμός, εμείς δεν μπορούμε να παρέμβουμε, εάν δεν μας καλέσει το δασαρχείο». 

   Ο καταγγέλλων πολίτης αναφέρει επίσης πως ζήτησε από το Δασαρχείο, να κληθεί η ΑΝΙΜΑ. Απάντησαν : «Η ANIMA δεν έχει καμία δουλειά εκεί, καθώς το δασαρχείο έχει τον δικό του κτηνίατρο. Κατήγγειλε απαράδεκτες συμπεριφορές μελών του Δασαρχείου, οι οποίοι κράτησαν μία εξοργιστικά αδιάφορη στάση. «Μου είπαν “τι θέλετε κύριε, έχετε πάρει πόσα τηλέφωνα από το πρωί! Σας είπαμε πως είναι γηραλέο κι είναι στη φύση ο θάνατος».

   Αυτή η ψυχή του Θεού, η οποία για κακή της τύχη δεν ήταν άνθρωπος αλλά ζώο, το ελάφι το οποίο ψυχορραγούσε αβοήθητο επί τρεις ημέρες… Τελικά, υποβλήθηκε σε ευθανασία!

   Να μη λησμονούμε όμως, πως το χειρότερο ζώο είναι ο άνθρωπος!