Σαρώνουν από άκρου σε άκρο της Ελλάδας καιρό τώρα τα μποφόρ της οπαδικής βίας. Κι ό, τι κρύβεται πίσω από αυτήν. Να το θυμάστε αυτό. Πίσω από την οπαδική βία… Τρέχουν κι άλλες σκοπιμότητες. Τρέχουν κι άλλα κίνητρα.
Τόσο καιρό πάντως, ουδείς ασχολήθηκε σοβαρά. Τον ανηλεή καταιγισμό μαχαιρωμάτων θεωρούσαμε όλοι κάτι σαν καθημερινότητα. Συνήθεια της επικαιρότητας είχε γίνει. Συνήθεια κατάντια της κοινωνίας μας.
Κι ήρθε ο αφανισμός ενός τινέιτζερ φιλάθλου. Φιλάθλου επειδή όλοι συμφωνούν πως δεν ήταν οπαδός ο Άλκης! Αλλά και να ήταν, έπρεπε να πεθάνει; Η απώλεια μίας ζωής. Ένα εν ψυχρώ φονικό, για να βγούμε όλοι στα μπαλκόνια, και να εκφωνούμε πύρινους λόγους κατά της αλητείας και της βίας.
Η κατάσταση στους δρόμους γενικά, έχει ξεφύγει. Είναι ανεξέλεγκτη. Δεν την πρόλαβε η Πολιτεία. Τώρα τρέχει πίσω της. Αυτή η κατάσταση είναι προϊόν της σημερινής κοινωνίας. Η κοινωνία την παράγει.
Οι τρόποι διασκέδασης των τινέιτζερ. Τα τραγούδια τους. Οι συνήθειες τους. Οι συζητήσεις τους. Οι συναναστροφές τους έχουν επίκεντρο τη βία! Η βία τρέφεται από την ανεργία. Αποφεύγει ως ο διάβολος το λιβάνι την παιδεία. Τρυπά τον ιστό της οικογένειας. Καθίσταται εργαλείο ισχυρών. Και στο διάβα της είναι σαν τον λίβα που καίει τα σπαρτά! Η καμένη γη είναι ο χώρος της βίας.
Τέτοια γη θα υπάρξει όσο Πολιτεία και πολίτες (αυτοί τη συνθέτουν) δεν πάψουν, να είναι κομπάρσοι επί σκηνής της βίας. Και δεν γίνουν πρωταγωνιστές.
Από την ελληνική Βουλή μέχρι την εσχατιά της κοινωνίας μας μεταμφιεσμένη η όχι… Η βία επιχειρεί, να μας υποτάξει!
Θα υποταχθούμε;
ΠΕΤΡΟΣ Κ. ΣΧΙΖΑΣ
