Οι κορυφώσεις της Μεγάλης Τεσσαρακοστής

Η ιστορία και η ουσία των Χαιρετισμών

Με βαθιά κατάνυξη, με πλατύ σεβασμό οι Ορθόδοξοι καταθέτουν από σήμερα Παρασκευή και τις επόμενες Παρασκευές, στους Χαιρετισμούς, πνεύμα και ψυχή στην Υπεραγία Θεοτόκο. Αυτές οι Παρασκευές είναι η κορύφωση της Μεγάλης Τεσσαρακοστής η οποία είναι περίοδος χαράς. Κι ας προηγείται της απύθμενης θλίψης για τα Πάθη τού Κυρίου

  Από τους Χαιρετισμούς σε ποιητική μορφή, με πανέμορφα λόγια, αναδεικνύονται όλες τις βασικές διδασκαλίες της Ορθοδοξίας. Για τον Χριστό, την ενανθρώπισή του, το ρόλο της Παναγίας για τη σωτηρία του ανθρώπου, την αγνότητα και την αγιότητά Της. Και για τον αγώνα του ανθρώπου για ένωση με το Θεό. Τούτο δε, με τη βοήθεια την οποία παρακαλά από το Χριστό και την Παναγία γι’ αυτό τον αγώνα.

  Ως ποιητής των Χαιρετισμών φέρεται ο άγιος Ρωμανός ο Μελωδός. Από τους μεγαλύτερους ελληνόγλωσσους ποιητές όλων των εποχών. Το ποίημα είναι μελοποιημένο (έχει μουσική).  Ανήκει δε, στο είδος κλασικής μουσικής του Βυζαντίου που λέγεται «κοντάκιο». Έχει 24 στροφές («οίκους»), που αρχίζουν, με τη σειρά, από τα 24 γράμματα της αλφαβήτου.

  Ανάλογου σκιρτήματος κι ανάτασης ψυχών Χαιρετισμοί έχουν γραφτεί και για πολλούς άλλους Αγίους. Οι Χαιρετισμοί της Παναγίας είναι η βασικήπηγή άντλησης έμπνευσης για όλους. Είναι το… γλωσσάρι της ψυχής στην προσευχή για τη θεία Ευλογία…

  Τον 7ο αιώνα, η Κωνσταντινούπολης σώθηκε από την επίθεση των Αβάρων μετά από παρέμβαση της Παναγίας. Τότε όλοι έψαλλαν στην Αγία Σοφία τον Ακάθιστο Ύμνο όρθιοι (από εκεί και το όνομά του) και τότε μάλλον γράφτηκε το πασίγνωστο αρχικό τροπάριο «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ».

Η Ορθόδοξη Εκκλησία ψάλλει τους Χαιρετισμούς κάθε Παρασκευή βράδυ, τις πρώτες 5 εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής. Για την ακρίβεια, μοιράζουμε τους Χαιρετισμούς σε 4 κομμάτια (λέγονται «4 στάσεις» και λέμε από ένα κάθε Παρασκευή, ενώ την 5η Παρασκευή λέγεται ολόκληρο το έργο.

   Τους Χαιρετισμούς τους απαγγέλλει με τη μουσική τους ο ιερέας. Πριν απ’ αυτό, οι ψάλτες έχουν ψάλει ένα άλλο περίφημο μουσικό και ποιητικό έργο. Λέγεται «κανόνας των Χαιρετισμών». Οι κανόνες είναι ένα άλλο είδος βυζαντινής κλασικής μουσικής. Δημιουργός τουςείναι ένας ακόμη κορυφαίος ποιητής και μουσικός του Βυζαντίου, ο άγιος Ιωσήφ ο Υμνογράφος.

Πολλοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί διαβάζουν κάθε βράδυ –πέραν της Μεγάλης Τεσσαρακοστής – τους Χαιρετισμούςκάθε βράδυ, πριν κοιμηθούν, αντί για άλλη προσευχή. Από τις πολλές φορές, συχνά τους μαθαίνουν απ’ έξω.

   Οι Ορθόδοξοι συχνά προτιμούν να προσεύχονται με τις προσευχές της Εκκλησίας, παρά με αυτοσχέδιες προσευχές που δημιουργούμε εκείνη τη στιγμή. Ένας λόγος είναι ότι έτσι ο νους μας ξεκουράζεται και μπορεί να γίνει η προσευχή κυρίως με την καρδιά, δηλαδή να στραφούμε ψυχικά προς το Θεό, χωρίς να απασχολούμαστε με το να φτιάξουμε εκείνη την ώρα τα λόγια που θα πούμε.

  Κι εδώ προσέξτε: Όταν διαβάζουμε μια προσευχή από βιβλίο (π.χ. τους Χαιρετισμούς ή ένα παρακλητικό κανόνα), ξέρουμε τι ακριβώς θέλουμε να πούμε στον Θεό, στον Χριστός, στην Παναγία, ή σε μία Αγία ή σε έναν Άγιο. Αν κι Εκείνοι γνωρίζουν πριν από εμάς.

Το Χαίρε στην Παναγία

Χαρε, δ’ ς χαρ κλάμψει,

χαρε, δις ρ κλείψει.

Χαρε, το πεσόντος δάμ νάκλησις,

χαρε, τν δακρύων τς Εας λύτρωσις.

Χαρε, ψος δυσανάβατον θρωπίνοις λογισμος,

χαρε, βάθος δυσθεώρητον κα γγέλων φθαλμος.

Χαρε, τι πάρχεις Βασιλέως καθέδρα,

χαρε, τι βαστάζεις τν βαστάζοντα πάντα.

Χαρε, στρ μφαίνων τν λιον,

χαρε, γαστρ νθέου σαρκώσεως.

Χαρε, δις νεουργεται κτίσις,

χαρε, δις βρεφουργεται Κτίστης.

Χαρε, Νύμφη νύμφευτε.

Χαρε, βουλς πορρήτου μύστις,

χαρε, σιγς δεομένων πίστις.

Χαρε, τν θαυμάτων Χριστο τ προοίμιον,

χαρε, τν δογμάτων ατο τ κεφάλαιον.

Χαρε, κλμαξ πουράνιε, δις κατέβη Θεός,

χαρε, γέφυρα μετάγουσα π γς πρς ορανόν.

Χαρε, τ τν γγέλων πολυθρύλητον θαμα,

χαρε, τ τν δαιμόνων πολυθρήνητον τραμα.

Χαρε, τ φς ρρήτως γεννήσασα,

χαρε, τ πς μηδένα διδάξασα.

Χαρε, σοφν περβαίνουσα γνσιν,

Χαρε, πιστν καταυγάζουσα φρένας.

Χαρε, Νύμφη νύμφευτε.

Χαρε, βλαστο μάραντου κλμα,

χαρε, καρπο κήρατου κτμα.

Χαρε, γεωργν γεωργοσα φιλάνθρωπον,

χαρε, φυτουργν τς ζως μν φύουσα,

Χαρε, ρουρα βλαστάνουσα εφορίαν οκτιρμν,

χαρε, τράπεζα βαστάζουσα εθηνίαν λασμν.

Χαρε, τι λειμνα τς τρυφς ναθάλλεις,

χαρε, τι λιμένα τν ψυχν τοιμάζεις.

Χαρε, δεκτν πρεσβείας θυμίαμα,

χαρε, παντός το κόσμου ξίλασμα.

Χαρε, Θεο πρς θνητος εδοκία,

χαρε, θνητν πρς Θεν παρρησία.

Χαρε, Νύμφη νύμφευτε.

Χαρε, μνο κα Ποιμένος Μτερ,

χαρε, αλ λογικν προβάτων.

Χαρε, οράτων χθρν μυντήριον,

χαρε, Παραδείσου θυρν νοικτήριον.

Χαρε, τι τ οράνια συναγάλλεται τ γ,

χαρε, τι τ πίγεια συγχορεύει ορανος.

Χαρε, τν ποστόλων τ σίγητον στόμα,

χαρε, τν θλοφόρων τ νίκητον θάρσος.

Χαρε, στερρν τς πίστεως ρεισμα,

χαρε, λαμπρν τς Χάριτος γνώρισμα.

Χαρε, δις γυμνώθη δης,

χαρε, δις νεδύθημεν δόξαν.

Χαρε, Νύμφη νύμφευτε.

Χαρε, στέρος δύτου Μήτηρ,

χαρε, αγ μυστικς μέρας.

Χαρε, τς πάτης τν κάμινον σβέσασα,

χαρε, τς Τριάδος τος μύστας φωτίζουσα.

Χαρε, τύραννον πάνθρωπον κβαλοσα τς ρχς,

χαρε, Κύριον φιλάνθρωπον πιδείξασα Χριστόν.

Χαρε, τς βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας,

χαρε, το βορβόρου ρυομένη τν ργων.

Χαρε πυρς προσκύνησιν παύσασα,

χαρε, φλογς παθν παλλάττουσα.

Χαρε, πιστν δηγ σωφροσύνης,

χαρε, πασν γενεν εφροσύνη.

Χαρε, Νύμφη νύμφευτε.

Χαρε, νόρθωσις τν νθρώπων,

χαρε, κατάπτωσις τν δαιμόνων.

Χαρε, τν πάτης τν πλάνην πατήσασα,

χαρε, τν εδώλων τν δόξαν λεγξασα.

Χαρε, θάλασσα ποντίσασα Φαρα τν νοητόν,

χαρε, πέτρα ποτίσασα τος διψντας τν ζων.

Χαρε, πύρινε στλε δηγν τος ν σκότει,

χαρε, σκέπη το κόσμου πλατυτέρα νεφέλης.

Χαρε, τροφ το μάνα διάδοχε,

χαρε, τρυφς γίας διάκονε.

Χαρε, γ τς παγγελίας,

χαρε, ξ ς ρέει μέλι κα γάλα.

Χαρε, Νύμφη νύμφευτε.

Χαρε, τ νθος τς φθαρσίας,

χαρε, τ στέφος τς γκρατείας.

Χαρε, ναστάσεως τύπον κλάμπουσα,

χαρε, τν γγέλων τν βίον μφαίνουσα.

Χαρε, δένδρον γλαόκαρπον, ξ ο τρέφονται πιστοί,

χαρε, ξύλον εσκιόφυλλον, φο σκέπονται πολλοί.

Χαρε, κυοφοροσα δηγν πλανωμένοις,

χαρε, πογεννσα λυτρωτν αχμαλώτοις.

Χαρε, Κριτο δικαίου δυσώπησις,

χαρε, πολλν πταιόντων συγχώρησις.

Χαρε, στολ τν γυμνν παρρησίας,

χαρε, στοργ πάντα πόθον νικσα.

Χαρε, Νύμφη νύμφευτε.

Χαρε, Θεο χωρήτου χώρα,

χαρε, σεπτο μυστηρίου θύρα.

Χαρε, τν πίστων μφίβολον κουσμα,

χαρε, τν πιστν ναμφίβολον καύχημα.

Χαρε, χημα πανάγιον το π τν Χερουβείμ,

χαρε, οκημα πανάριστον το π τν Σεραφείμ.

Χαρε, τναντία ες τατ γαγοσα,

χαρε, παρθενίαν κα λοχείαν ζευγνσα.

Χαρε, δις λύθη παράβασις,

χαρε, δις νοίχθη παράδεισος.

Χαρε, κλες τς Χριστο βασιλείας,

χαρε, λπς γαθν αωνίων.

Χαρε, Νύμφη νύμφευτε.

Χαρε, σοφίας Θεο δοχεον,

χαρε, προνοίας ατο ταμεον.

Χαρε, φιλοσόφους σόφους δεικνύουσα,

χαρε, τεχνολόγους λόγους λέγχουσα.

Χαρε, τ μωράνθησαν ο δεινο συζητηταί,

χαρε, τι μαράνθησαν ο τν μύθων ποιηταί.

Χαρε, τν θηναίων τς πλοκς διασπσα,

χαρε, τν λιέων τς σαγήνας πληροσα.

Χαρε, βυθο γνοίας ξέλκουσα,

χαρε, πολλος ν γνώσει φωτίζουσα.

Χαρε, λκς τν θελόντων σωθναι,

χαρε, λιμν τν το βίου πλωτήρων.

Χαρε, Νύμφη νύμφευτε.

Χαρε, στήλη τς παρθενίας,

χαρε, πύλη τς σωτήριας.

Χαρε, ρχηγ νοητς ναπλάσεως,

χαρε, χορηγ θεϊκς γαθότητος.

Χαρε, σ γρ νεγέννησας τος συλληφθέντας ασχρς,

χαρε, σ γρ νουθέτησας τος συληθέντας τν νον.

Χαρε, τν φθορέα τν φρενν καταργοσα,

χαρε, τν σπορέα τς γνείας τεκοσα.

Χαρε, παστάς σπόρου νυμφεύσεως,

χαρε, πιστος Κυρί ρμόζουσα.

Χαρε, καλ κουροτρόφε παρθένων,

χαρε, ψυχν νυμφοστόλε γίων.

Χαρε, Νύμφη νύμφευτε.

Χαρε, κτς νοητο λίου,

χαρε, βολς το δύτου φέγγους.

Χαρε, στραπ τς ψυχς καταλάμπουσα,

χαρε, ς βροντ τος χθρος καταπλήττουσα.

Χαρε, τι τν πολύφωτον νατέλλεις φωτισμόν,

Χαρε, τι τν πολύρρυτον ναβλύζεις ποταμόν.

Χαρε, τς κολυμβήθρας ζωγραφοσα τν τύπον,

χαρε, τς μαρτίας ναιροσα τν ρύπον.

Χαρε, λουτρ κπλυνων συνείδησιν,

χαρε, κρατρ κιρνν γαλλίασιν.

Χαρε, σμ τς Χριστο εωδίας,

χαρε, ζω μυστικς εωχίας.

Χαρε, Νύμφη νύμφευτε.

Χαρε, σκην το Θεο κα Λόγου,

χαρε, γία γίων μείζων.

Χαρε, κιβωτ χρυσωθεσα τ Πνεύματι,

χαρε, θησαυρ τς ζως δαπάνητε.

Χαρε, τίμιον διάδημα βασιλέων εσεβν,

χαρε, καύχημα σεβάσμιον ερέων ελαβν.

Χαρε, τς κκλησίας σάλευτος πύργος,

χαρε, τς Βασιλείας τ πόρθητον τεχος.

Χαρε, δις γείρονται τρόπαια,

χαρε, δις χθρο καταπίπτουσι.

Χαρε, χρωτς το μο θεραπεία,

χαρε, ψυχς τς μς σωτηρία.

Χαρε, Νύμφη νύμφευτε.