Οδηγώ και σε σκέφτομαι… Καθημερινά, Κράτος! Παράδειγμα προχθές. Ημέρα Τετάρτη στη Βασιλίσσης Σοφίας. Ντάλα ο ήλιος. Με κλειστά παράθυρα. Να σκάβει τα πνευμόνια το ρημάδι το ερ κοντίσιον. Με ανοικτά, να τα τρυπάει το καυσαέριο. Με σημειωτόν εμείς. Με… χίλια οι άλλοι στον λεωφορειόδρομο! Εμείς τα κορόιδα στη νομιμότητα «πρώτη νεκρά, πρώτη». Οι … έξυπνοι στην παρανομία με τέρμα τα γκάζια!
Πως είπατε; Τροχαία; Ούτε φωτογραφία της! Παρούσης της Τροχαίας όλοι αυτοί… Κο, κο, κο! Χάνεται η μαγκιά τους. Απούσης; Την απλώνουν σαν τον τραχανά. Έτσι ζουν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα…
Απαράδεκτη κατάσταση. Από αυτήν όμως, αναδεικνύεται η αιτία του κακού για τη σύγχρονη Ελλάδα. Η ατιμωρησία. Η έλλειψη ελέγχου της νομιμότητας. Γι’ αυτό πλημμυρίσαμε τζάμπα μάγκες.
Δε βλέπετε τι γίνεται με τους αντιεμβολιαστές; Μπροστά κάνουν τους επαναστάτες. Πίσω; Πληρώνουν για πλαστά πιστοποιητικά εμβολιασμού. Λαδώνουν ιατρούς και νοσηλευτές για μαϊμού εμβολιασμούς. Τρυπώνουν σαν ποντικοί στους κλειστούς χώρους. Εάν ήταν έτσι η επανάσταση και στη Γαλλία θα βασίλευαν ακόμη οι απόγονοι του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ και της Μαρίας Αντουανέτας. Και στην Ελλάδα θα υπακούαμε ακόμη στην Υψηλή Πύλη. Δεν ήταν έτσι ευτυχώς…
Καμία σωτηρία σε αυτή τη χώρα
Και μέσα στο λιοπύρι της Βασιλίσσης Σοφίας κι ακινητοποιημένοι νομίμως πράττοντας δίπλα στον λεωφορειόδρομο, όπου έκαναν ράλι οι παρανόμως πράττοντας… Αύρα δροσιάς. Χάρμα οφθαλμών! Αιτία; Ένα ουρί του παραδείσου.
Μία γαζέλα με ένα γαλάζιο αραχνοΰφαντο μίνι κινείτο αγέρωχη, καμαρωτή ανάμεσα στα αυτοκίνητα από ένα πεζοδρόμιο στο άλλο. Παρανόμως πράττοντας κι αυτή αλλά… Χαλάλι της. Το αραχνοΰφαντο δεν άφηνε τίποτε στη φαντασία. Για να μην πούμε πως την… κέντριζε κιόλα. Για να καλπάσει. Κοντό καρέ μαλλί. Οπτασία. Τη χαζεύαμε. Απολαμβάναμε την καλλίπυγο νεαρά γαζέλα. Σε άλλο επίπεδο ήμασταν μέχρι που, μετά συγχωρήσεως, ο… πισινός κόρναρε άγαρμπα και παράφωνα. Κι επανήλθαμε στο επίπεδο της Βασιλίσσης Σοφίας.
Δίπλα μας στριμωγμένη (με το τιμόνι να προσεγγίζει το καρύδι της) σε ένα θηριώδες τζιπ μία ηλικιωμένη κυρία, μας χαμογέλασε. Μας κατανόησε. Και που χαζεύαμε την οπτασία κάνοντας τη αταξία. Και που μας επανέφερε στην τάξη ο… πισινός μας κορνάροντας. Μετά συγχωρήσεως, έτσι;
Όλα αυτά, δίχως φωτογραφία Τροχαίας. Με τους… έξυπνους στο λεωφορειόδρομο. Τα κορόιδα στις λωρίδες τους. και το κράτος να μην είναι εδώ,. Να μην ακούει, να μην βλέπει.
Δεν υπάρχει σωτηρία!
