Περί Μίτσελ και “ξαναζεσταμένου φαγητού”!

Σχεδόν εφτά χρόνια μετά το "πρώτο αντίο", ο Ισπανός προπονητής επιστρέφει περισσότερο... σοφός και σε σαφώς πιο δύσκολη συγκυρία απ’ αυτή που άφησε τον Ολυμπιακό!

Αν και το ερώτημα που πλανάται εδώ και μέρες στον Πειραιά είναι “οι ερυθρόλευκοι μπορούν και χειρότερα απ’ αυτό που μας έχουν δείξει εφέτος;”, η πίεση που θα νιώσει από νωρίς ο Μίτσελ θα θυμίζει εποχές 2015 και το πρώτο του «διαζύγιο». Στα συν του Ισπανού αποτελεί αναμφίβολα η «διά βοής» κι όσο πιο επίσημα γίνεται παραδοχή, ότι με το υπάρχον ρόστερ -όσον αφορά τους αριθμούς- δουλειά δεν γίνεται. Προσθέστε και την πρόθεση διοίκησης και νέου τεχνικού επιτελείου να ξαναντύσουν στα «ερυθρόλευκα» τους Κασάμι και Ομάρ, που γνωρίζει καλά ο νέος προπονητής, συν έναν τερματοφύλακα και πολύ εύκολα καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως περίπου 10 (ΔΕΚΑ) παίκτες απ’ αυτούς που ήδη προπονούνται στο Ρέντη πρέπει να… κουνήσουν μαντήλι. Και μην εκπλαγείτε αν μεταξύ αυτών βρίσκονται και ποδοσφαιριστές που «έπιασαν Πειραιά» το εφετινό καλοκαίρι… Σχεδιασμός αλλού γι’ αλλού με τα γνωστά αγωνιστικά αποτελέσματα!

Σειρά να αναλύσουμε το ζήτημα που θέτει ο τίτλος του άρθρου… «Ενδεδειγμένη η λύση Μίτσελ;» Κακά τα ψέματα στο ποδόσφαιρο, αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς της ζωής «τ’ αποτελέσματα αποτελούν τον καλύτερο κριτή», άρα υπομονή. Ωστόσο η άλλη όψη του νομίσματος θέτει το εξής ερώτημα: «Έπαιζε κανείς Ίβηρας, εγνωσμένης αξίας, προπονητής το κεφάλι του σε μία ομάδα που ήδη, μέσα σε διάστημα τριών μηνών, έχει σπάσει δεσμούς με δύο συναδέλφους του;». Εύκολη η απάντηση… ΟΧΙ! Ο Μίτσελ από την πρώτη στιγμή που μπήκε στο κάδρο ήταν το «γκανιάν» κι έτσι αποδείχθηκε. Οσο κι αν η διοίκηση Μαρινάκη στόχευε πολύ ψηλότερα (σ.σ. Μαρθελίνο), όσοι γνωρίζαμε τον κόσμο του ποδοσφαίρου και του Πειραιά περιμέναμε τη σημερινή ανακοίνωση «περί Μίτσελ».

Ας δούμε όμως που υπερτερεί η συγκεκριμένη επιλογή, κατά την ταπεινή μας άποψη πάντα:

  1. Ο Ισπανός προπονητής επιστρέφει σε γνώριμό του περιβάλλον κι έχει στο πλάι του ανθρώπους με τους οποίους έχει συνεργαστεί και στην πρώτη του θητεία (σ.σ. Καρεμπέ, Αβραάμ, Μανωλάς, Φορτούνης, Μπουχαλάκης κι όπως ήδη αναφέραμε και τους Κασάμι, Ελαμπντελαουί).
  2. Αναλαμβάνει τις τύχες μιας ομάδας που στα 12 επίσημα εφετινά της παιχνίδια έχει να επιδείξει ένα καλό ημίχρονο και τίποτα άλλο. Κι αναφερόμαστε βέβαια στο δεύτερο μέρος της αναμέτρησης με τον ΝΠΣ Βόλο στο «Γ. Καραϊσκάκης» όπου έδειξαν κάποιες από τις δυνατότητές τους.
  3. Η διοίκηση φέρεται διατεθειμένη να ικανοποιήσει κάθε λελογισμένη επιλογή του σε μια προσπάθεια να μη χαθεί εντελώς η εφετινή σεζόν καθώς και να «διορθώσει τις παλινωδίες που προηγήθηκαν από την πρώτη ημέρα που ξεκίνησε η προετοιμασία».
  4. Το «δέσιμο» που έχει ο Μίτσελ με την ομάδα και κυρίως με τον κόσμο της, γεγονός στο οποίο έχει αναφερθεί ο Ισπανός προπονητής σε πολλές παρελθούσες αναφορές του σχετικές με τους «ερυθρόλευκους». Κι όλοι γνωρίζουμε τον παράγοντα «κόσμος του Ολυμπιακού» και την αλληλοεπίδραση που υπάρχει με την ομάδα.
  5. Η όποια εμπειρία απέκτησε ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού από τις 6 Ιανουαρίου του 2015 έως και σήμερα και τα περάσματά του από τον πάγκο ομάδων όπως η Μαρσέιγ, Μάλαγα, Πούμας (Μεξικό), Χετάφε. Προσθέστε και το υλικό που μοιάζει καλό, αλλά σίγουρα μόνο τέτοιο δεν φάνηκε ούτε στα χέρια του Μαρτίνς, αλλά ούτε σ’ αυτά του Κορμπεράν.

Συμπερασματικά κι έχοντας ως «σταθερά» πως ο καθρέφτης είναι μόνο η εικόνα μέσα στο γήπεδο, η επιστροφή Μίτσελ στον Πειραιά και στις «ομορφιές» της νυχτερινής Αθήνας χρειάζεται πολλή υπομονή, ακόμη περισσότερο χρόνο, καλή διάθεση απ’ όλες τις πλευρές και βέβαια τύχη. Το ερώτημα κι εδώ είναι απλό και καθημερινό: «τί από τα παραπάνω περισσεύει στον εφετινό Ολυμπιακό;».