Χρόνια εκατό, σκληρά χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Κι η γάγγραινα τού Διχασμού, η αιτία του ακρωτηριασμού τότε του Έθνους, παραμένει ανίατη! Κατατρώει τα σωθικά του. Θολώνει το μυαλό του. Δένει την ψυχή του. Δεν αφήνει το Έθνος μας, να ανοίξει διάπλατα τα φτερά του…
Μιλώντας με πρόσφυγες γερόντια… Τρόπος τού λέγειν γερόντια, επειδή κι εμείς στο κατώφλι τους είμαστε… Και δίχως η οικογένεια μας να έχει βιώσει το δράμα της προσφυγιάς, βιώνουμε το δράμα τους… Μία είναι η ικεσία τους. Απόσταγμα της εμπειρίας τους: Γιάνετε το Έθνος μας, θεραπεύοντας την γάγγραινα του.
Από την εποχή των διχασμένων διαδόχων του Μεγάλη Αλεξάνδρου, μέχρι την εποχή του διχασμένου λαού κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία και μέχρι σήμερα οπότε ο Διχασμός (ναι, με κεφαλαίο «Δ») κυριαρχεί, αυτή ηεθνική γάγγραινα είναι αθεράπευτη.
Ακόμη κι όταν οι Τσέτες έμπαιναν, ρήμαζαν κι έσφαζαν στη μία πλευρά της Σμύρνης στην άλλη…Έλληνες στρατιώτες σκοτωνόταν για να Βασιλιά και τον Βενιζέλο! Είπαμε. Η γάγγραινα αυτή θόλωνε (και θολώνει και θολώνει) το μυαλό…
Αβυσσαλέο το μίσος αδελφών για αδελφούς. Ακόμη κι όταν κινδύνευαν άμεσα, να πάνε από τουρκικό λεπίδι, από γιαταγάνι… μισούσαν!
Τότε κι οι επικεφαλής των δύο παρατάξεων του Διχασμού, ουδέποτε έβαλαν νερό στο κρασί τους. Εάν το νέρωναν αυτοί, θα το νέρωναν κι οι τυφλά φανατισμένοι πιστοί τους. Τούτο δε, χρεώνεται και σε Βασιλιά και σε Βενιζέλο και φυσικά, στο περιβάλλον αμφοτέρων…
Ανάλογα θα χρεωθεί και σήμερα στους επικεφαλής των κομμάτων της σημερινής Βουλής των Ελλήνων. Νερό δεν βάζουν στο κρασί τους. Ούτε εκατοστό τα κομματικά τους συμφέροντα παραμερίζουν. Κι ανηλεώς ερίζουν για την εξουσία. Δεν ξεχωρίζουν μήτε καν την θλιβερή επέτειο των εκατό χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή. Συνεχίζουν στον δρόμο ο οποίος τότε, οδήγησε το Έθνος στον ακρωτηριασμό.
Οι 300 της Βουλής δεν δίνουν το καλό παράδειγμα ομόνοιας κι ενότητας. Καθώς και παραδειγματισμού του παρόντος από το παρελθόν, για το μέλλον. Δίνουν το κακό ! Πώς να έχει έτσι προκοπή το Έθνος κι ο τόπος;
Και σκεπτόμαστε… Τέτοιες ημέρες θλίψης κι οδύνης για την αποφράδα εκείνη εποχή, κάθε υγιώς σκεπτόμενος πολίτης του τόπου μας, θα περίμενε την ανατροπή των δεδομένων. Να βγουν από τα έδρανα και να μπουν οι επικεφαλής των κομμάτων μπροστά γι’ αυτήν, την ανατροπή!. Να βγάλουν αυτοί και τους άλλους. Να δούμε τους 300 της Βουλής των Ελλήνων σε μια μεγαλειώδη εθνική συντεταγμένη πορεία στους δρόμους. Με τον ελληνικό λαό στα πεζοδρόμια να τους αποθεώνει. Με κατάληξη της μεγαλοπρεπούς πορείας ένα μνημείο της Μικρασιατικής Καταστροφής. Και την κατάθεση ενός στεφάνου δια χειρών επικεφαλής κομμάτων και προέδρου Βουλής.
Για μια Ελλάδα ενωμένη κι αποφασισμένη…
Να δείτε μετά πως τα σκιαχθεί η τουρκιά!
Αφήστε που έτσι θα αγαλλιάσουν οι ψυχούλες κι όσων χάθηκαν στη Μικρά Ασία, στον Πόντο, στην Κωνσταντινούπολη και στις άλλες Πατρίδες κι όσων δεν χάθηκαν κι έζησαν την κόλαση της προσφυγιάς…
Εθνική έπαρση! Παλλαϊκή συγκίνηση. Ρίγη ψυχικής ανάτασης Και μετά; …Χάλασε ο καιρός. Έβγαλε αεράκι. Ψύχρανε, πρωινές ώρες γαρ, η κρεβατοκάμαρα. Δεν είχαμε και σεντονάκι. Ξυπνήσαμε… Όνειρο ήταν. Ωραία όνειρα πάντως, είναι αυτά! Γυρίσαμε από την άλλη. Κοιμηθήκαμε πάλι. Τέτοιο όνειρο όμως, δεν είδαμε ξανά. Τη Βουλή των Ελλήνων να δίνει το καλό παράδειγμα…
«Και γαρ τ’ όναρ εκ Διός εστιν», έλεγε πάντως, ο Όμηρος. «Διότι τα όνειρα τα στέλνει ο Θεός»! Λέτε;
ΥΓ : Για όσους επιμένουν στην τουλάχιστον, γελοιότητα περί συνωστισμού στην προκυμαία της Σμύρνης… Αφιερωμένη εξαιρετικά είναι η αναφορά αυτόπτη μάρτυρα. Οι σφαγές Ελλήνων (κι Αρμενίων…) από τους Τούρκους έκαναν τον Πρόξενο των ΗΠΑ στη Σμύρνη, τον Τζωρτζ Χόρτον να αναφέρει με την υπογραφή του: «Ένα από τα δυνατότερα συναισθήματα που πήρα μαζί μου από τη Σμύρνη ήταν το συναίσθημα της ντροπής, διότι άνηκα στο ανθρώπινο γένος»…
ΑΡΙΣ ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ
- #Βουλή
- #μικρασιατική καταστροφή
