Οταν το λιοντάρι αγρίεψε στον Μανωλά

Πέρα από την πλάκα που έκαναν στο διαδίκτυο οι haters, το περιστατικό αναδεικνύει τη διαφορά από το ευρωπαϊκό πρότυπο

Ποια η διαφορά του φιλόζωου από τον ζωόφιλο; Οταν το συνθετικό «φιλο-» βρίσκεται στην αρχή μιας σύνθετης λέξης, δηλώνει αγάπη, προτίμηση, ροπή/κλίση προς κάποιον ή κάτι.  Είναι, καταπώς αναφέρει η Γραμματική, σαν το Φιλόθεος (αυτός που αγαπά τον Θεό) και το Θεόφιλος (εκείνος που τον αγαπά ο Θεός).

Εξυπακούεται πως το να τυγχάνει κάποιος φιλόζωος δεν σημαίνει ότι απαγορεύεται να είναι και ζωόφιλος. Οπως δεν σημαίνει πως όλοι οι άνθρωποι πρέπει ν’ ανήκουν, ντε και καλά, σε μία από τις δύο κατηγορίες, ειδικά αν το ζώο είναι λιοντάρι. Παράδειγμα, ο Κώστας Μανωλάς.

Οταν από τη νέα του ομάδα τον έβαλαν να φωτογραφηθεί, μ’ ένα αλυσοδεμένο λιοντάρι κοντά του, σε μια στιγμή το ζωντανό βρυχήθηκε, λαχταρίζοντας τον πρώην στόπερ του Ολυμπιακού. Ούτε το λιοντάρι, δηλαδή, έδειξε να συμπαθεί τον Μανωλά ούτε ο ποδοσφαιριστής ενθουσιάστηκε με τον βρυχηθμό. Πέρα από την πλάκα που έκαναν στο διαδίκτυο οι haters, πατώντας σ’ εκείνη τη σκηνή από τον προ τριετίας αγώνα της Εθνικής με το Λιχτενστάιν, τότε που ο Μανωλάς φώναξε «μπου!» για να τρομάξει τον επελαύοντα Ντένις Σαλάνοβιτς, το περιστατικό αναδεικνύει τη διαφορά από το ευρωπαϊκό πρότυπο. Δεν είναι μυστικό, εξάλλου, πως ο Μανωλάς και όσοι πηγαίνουν να παίξουν σε χώρες όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα το κάνουν για τα πετροδόλαρα και μόνο γι’ αυτά.

Σε χώρα της Ευρώπης, αυτό που έγινε με τον Μανωλά θα ξεσήκωνε σάλο. Οργανώσεις θα ανέβαιναν στα κάγκελα για το άγριο ζώο που βρέθηκε σ’ αιχμαλωσία, για την αλυσίδα, για ένα κάρο πράγματα. Θυμάστε τι έγινε τις προάλλες με τον χιμπατζή που απέδρασε από το Αττικό Πάρκο ή πώς αντιμετωπίστηκε ο Κερτ Ζουμά της Γουέστ Χαμ, όταν αποκαλύφθηκε ότι κακομεταχειριζόταν τη γάτα του.

Στα Εμιράτα, όμως, βγήκαν κι από πάνω. Ο ζάπλουτος αφέντης του λιονταριού, που με τον παρά του γ@@ και την κυρά του, αντί ν’ απολογηθεί για το πώς και γιατί ένα τέτοιο τετράποδο βρίσκεται μακριά από το φυσικό του περιβάλλον, «κατήγγειλε» ότι η μεγάλη αργοπορία του Μανωλά στο χώρο της φωτογράφισης ήταν αυτή που ευθυνόταν για τον εκνευρισμό του «βασιλιά των ζώων». Είναι, άλλωστε, ίδιον των εμίρηδων (αληθινών ή wannabe), ότι πάντα φταίνε οι υπήκοοι. Γιατί κι ο Μανωλάς υπήκοος είναι. Χρυσοπληρωμένος, αλλά υπήκοος.