Παίκτες με λάθος… ιθαγένεια

Από χθες όλοι, σχετικοί και μη, επιδαψιλεύουν του κόσμου τα «ωσαννά» στον Κιλιάν Εμπαπέ. Δικαίως. Εχει σηκώσει ήδη μια φορά το Παγκόσμιο Κύπελλο, φιλοδοξεί για το back to back και σαρώνει με τη δεινότητά του στο σκοράρισμα τους πάντες και τα πάντα, ακόμη και τις «ιερές αγελάδες» του ποδοσφαίρου, εξασφαλίζοντας περίοπτη θέση στη διαχρονία του αθλήματος.

Ενας Εμπαπέ, που είναι ακόμη… παρά κάτι 24 (στις 20 του μήνα τα κλείνει). Εχει δηλαδή, πολλά αγωνιστικά χρόνια μπροστά του, για μεγαλύτερα κατορθώματα και ακόμη πιο ασύλληπτες (από τις ήδη ηγεμονικές) αμοιβές. Ωστόσο, στο χθεσινό παιχνίδι της Γαλλίας υπήρχε και η altera pars, η ηττημένη Πολωνία. Και ειδικότερα ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι. Ο 34χρονος, πια, Λεβαντόφσκι, που όπως όλα δείχνουν θα κρεμάσει κάποια στιγμή τα εξάταπά του χωρίς να έχει γευθεί κάτι με την εθνική ομάδα της πατρίδας του. Διότι ο επιθετικός της Μπαρτσελόνα ανήκει σ’ εκείνη την κατηγορία των παικτών με τη λάθος… ιθαγένεια. Δεν είναι, βέβαια, Τζορτζ Μπεστ, που η τύχη (ατυχία, για την ακρίβεια) τον έκανε Βορειοϊρλανδό, με συνέπεια να μην πάει μαζί του μήτε σε Κύπελλο Εθνών Ευρώπης μήτε σε Μουντιάλ, αλλά ένας παίκτης επιπέδου Λεβαντόφσκι θα μπορούσε να έχει καταφέρει κάτι περισσότερο εάν φορούσε το εθνόσημο μίας από τις «μεγάλες» χώρες της μπάλας.

Μπορεί να φανταστεί ο καθένας, π.χ., τον Λεβαντόφσκι, έναν στράικερ φτιαγμένο για το «κουτί», στη θέση του Λαουτάρο Μαρτίνες,να τον «ταΐζει» ένας Λιονέλ Μέσι. Πόσο χειρότερα θ’ ανταποκρινόταν από τον   σέντερ φορ της Ιντερ; Αν μη τι άλλο, ο Λεβαντόφσκι θα μπορούσε να ονειρευτεί την κατάκτηση του τροπαίου. Εντούτοις η Πολωνία δεν του έδωσε ούτε αυτό το δικαίωμα.