Ο παππούς τον… μάρκαρε από τον πάγκο!

Το κατά Στέφανον ευαγγέλιο για τον Πελέ, που «μπάζει» σε κάποια σημεία κι εκθέτει τον Τσιτσιπά

Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν ότι το μπαλάκι του τένις εφευρέθηκε για να μπαίνει στους κοτσαδόρους των αυτοκινήτων! Επομένως, δεν μπορώ να έχω τεκμηριωμένη άποψη για το πόσο καλός τενίστας είναι ο Τσιτσιπάς. Σίγουρα, πάντως, βλέποντας τη θέση του στην παγκόσμια κατάταξη, δεν είναι ένας αθλητής του συρμού. Για όσα ανεβάζει, ωστόσο, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορώ να πω με βεβαιότητα… άσε μας, ρε αγοράκι μου! Δεν πας για κανένα ψάρεμα; Θα μου πεις, τι φταίνε οι κοτσομούρες και τα λιθρίνια, για να μετακυλίσω σ’ αυτά το… οίδημα που μας προκαλεί ο Στέφανος και πρήξει τα δικά του τα… λέπια! Σωστό κι αυτό…

Ποτέ στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Ας δούμε, όμως, το τελευταίο «χτύπημα» του… ρέκτη Στεφάνου: έκανε ανάρτηση στο Instagram, όπου αρχικά έγραψε ότι ο παππούς του (ήταν ο διεθνής σέντερ φορ με τη Σοβιετική Ένωση, Σεργέι Σάλνικοφ, πατέρας της μητέρας του, Γιούλια Σαλνίκοβα) αντιμετώπισε τον Πελέ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956. Τα σαΐνια οι followers, ωστόσο, το πήραν γρήγορα είδηση ότι η Βραζιλία και ο Πελέ (16 ετών τότε) δεν είχαν πάει στη Μελβούρνη. Ο Στέφανος αναδιπλώθηκε προσωρινά, είτε επειδή ρώτησε τη μαμά του είτε επειδή το γκούγκλαρε και διαμόρφωσε την ανάρτησή του ως εξής:

«Αν και γεννήθηκα το 1998 και δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να δω τον Πελέ να παίζει ποδόσφαιρο ζωντανά, πάντα ήμουν μεγάλος θαυμαστής του. Το ταλέντο και η δεξιοτεχνία του στο γήπεδο ήταν πραγματικά θρυλικά, ενώ το συγκλονιστικό του παιχνίδι τον έκανε σύμβολο σε ολόκληρο τον κόσμο. Πάντα με γοήτευε η ιστορία του και ο αντίκτυπος που είχε στο άθλημα του ποδοσφαίρου και ένα από τα λίγα όνειρα που πάντα είχα, ήταν να τον συναντήσω από κοντά και να τον ευχαριστήσω για όλα όσα έκανε για το παιχνίδι.

Ο παππούς μου, ο οποίος είχε την τύχη να παίξει κόντρα στον Πελέ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 στη Σουηδία, μιλούσε πάντα με πολύ καλά λόγια για εκείνον. Μου είπε πως ο Πελέ ήταν ένας πραγματικός πρεσβευτής για το άθλημα και ότι ο συνδυασμός των δεξιοτήτων του, του ταλέντου και της συμπεριφοράς του, τον έκανε ασύγκριτο σε σχέση με όλους τους παίκτες της εποχής του. Μου είπε επίσης πως ήταν τιμή του που μπόρεσε να αγωνιστεί ενάντια σε έναν τόσο σπουδαίο αθλητή, που παντα έπαιζε με επίπεδο και αξιοπρέπεια.

Για μένα, ο Πελέ αντιπροσωπεύει οτιδήποτε είναι σπουδαίο στον αθλητισμό. Η αγάπη του για το παιχνίδι και η όμορφη ψυχή δεν θα ξεχαστούν ποτέ και θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές όσων είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν από πρώτο χέρι το ταλέντο του. Η κληρονομιά του θα συνεχίσει να εμπνέει αθλητές και φαν και για τις επόμενες γενιές, ενώ ο αντίκτυπός του στο ποδόσφαιρο δεν θα ξεχαστεί ποτέ.

Ο κόσμος αγαπάει τον Πελέ!».

Ποια χρονιά το είπε και σε ποιον;

Ελα όμως που ο παππούς Σεργκέι δεν αντιμετώπισε ποτέ τον Πελέ, μήτε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 στη Σουηδία. Μπορεί η Βραζιλία να κοντραρίστηκε σ’ εκείνη τη διοργάνωση με τους Σοβιετικούς, που είχαν αρχηγό τον Ιγκόρ Νέτο, προπονητή του Πανιωνίου τη σεζόν 1976-77, μπορεί και να νίκησε 2-0 με δύο γκολ του Βαβά στο μεταξύ τους παιχνίδι, το οποίο διεξήχθη στο Γκέτεμποργκ, αλλά ο παππούς Σεργκέι -όπως αναφέρουν τα κιτάπια- δεν αγωνίστηκε εκείνη τη μέρα!

Η ανάρτηση του Τσιτσιπά είχε και δεύτερο «χλομό» σημείο: σε ποιον είπε ο παππούς Σεργκέι ότι ο Πελέ ήταν έτσι και… γιουβέτσι; Αποκλείεται, πάντως, να το είπε στον εγγονό Στέφανο. Διότι ο Σάλνικοφ εγκατέλειψε τον μάταιτο τούτο κόσμο τον Μάιο του 1984. Ούτε τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ γενικό γραμματέα του ΚΚΣΕ δεν πρόλαβε ο Σάλνικοφ, πόσο μάλλον τον Τσιτσιπά, ο οποίος γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1998.

Η… εργαλειοποίηση των παππούδων

Αυτό που κατάφερε, εν τέλει, ο τενίστας Τσιτσιπάς ήταν να κάνει την πιο… άκυρη αναφορά σε παππού μετά από εκείνη που είχε κάνει η Εύα Καϊλή, η οποία είχε πει πως τον παππού της τον είχαν σκοτώσει οι κομμουνιστές. Ο πατέρας της Καϊλή, βέβαια, έχει γεννηθεί το 1955 στην Κωνσταντινούπολη και όχι στον… Γράμμο. Αλλά ακόμη και αν ο παππούς Καϊλής είχε σκοτωθεί στον Εμφύλιο (έληξε το 19449), τότε πολύ απλά δεν θα μπορούσε να είναι παππούς της Ευδοξίας/ Εύας, εκτός αν η μάνα του πατέρα της κυοφορούσε μερικά χρόνια αντί για εννιά μήνες. Μήπως ο παππούς ήταν ο πατέρας της μαμάς; Το ίδιο πρόβλημα όμως υπάρχει και με τη μητέρα σε ό,τι αφορά τις ημερομηνίες. Εκτός αυτού, το «Πρώτο Θέμα» στις 9 Ιουνίου 2014 φιλοτεχνώντας το προφίλ της Καϊλή, η νεαρή ευρωβουλευτής θυμάται «τα ξένοιαστα καλοκαίρια στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, όπου ζούσε ο παππούς και η γιαγιά από την πλευρά της μητέρας της, ήταν οι στιγμές όπου αποκαλυπτόταν η πιο αλέγκρα, έντονη πλευρά της». 

Δεν ξέρω αν… κλαίει η μάνα του Πελέ με τις αναρτήσεις του Τσιτσιπά (έμαθα ότι η μητέρα του τεράστιου Βραζιλιάνου είναι 100 ετών και ζει, αν και τα έχει λίγο χαμένα), σίγουρα όμως κλαίει (από τα γέλια) με τη σοσιαλμιντιακή δραστηριότητά του η ελληνική κοινωνία!

Νίκος Ντίνας