Με τα αποτελέσματα των δεύτερων εκλογών συντελέστηκε η μετατόπιση του πολιτικού άξονα της χώρας μας προς τα δεξιά. Η δεξιά μετατόπιση ήταν δεδομένη και από τις εκλογές του Μαΐου. Επομένως, αυτή τη φορά μπορούμε να μιλήσουμε για μετατόπιση του πολιτικού άξονα προς τα ακροδεξιά. Τα κόμματα που κινούνται… ακροδεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας συγκεντρώνουν το όχι ευκαταφρόνητο ποσοστό του 13%. Με άλλα λόγια παρατηρείται και στη χώρα μας ό,τι παρατηρείται εδώ και λίγα χρόνια σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες. Πριν από δύο και τρεις δεκαετίες κάτι τέτοιο ήταν περίπου αδιανόητο. Τώρα τα κόμματα με ευθύ ρατσιστικό, μισαλλόδοξο και εθνικιστικό λόγο έχουν εγκαθιδρυθεί στις πολιτικές σκηνές των χωρών τους. Στη χώρα μας στα κυρίαρχα ΜΜΕ, ούτε λίγο ούτε πολύ μιλώντας για αυτή την κατάσταση, κάνουν λόγο για αντισυστημική ψήφο των πολιτών. Πρόκειται για ευθεία διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Τα κόμματα αυτά είναι οργανικό μέρος του πολιτικού συστήματος, όπου σύστημα βεβαίως δεν εννοούνταιμόνο τα κόμματα που παραδοσιακά εναλλάσσονται στην εξουσία αλλά τα οικονομικά συμφέροντα που εκφράζονται μέσα από τα κόμματα αυτά. Οπωςαποδείχθηκε με την άνοδο των φασιστικών κομμάτων στην Ευρώπη τη δεκαετία του 30, αυτά τα κόμματα υπηρετούν το κυρίαρχο καπιταλιστικό σύστημα και αναλαμβάνουν δράση όταν το σύστημα αυτό κλονίζεται είτε από τις εσωτερικές αντιφάσεις του είτε από τις δυναμικές κινητοποιήσεις των υποτελών τάξεων που παλεύουν τα δικαιώματά τους. Οσοι τυχόν έχουν διαφορετική γνώμη δεν έχουν παρά να θυμηθούν την έφοδο των στελεχών της “χρυσής αυγής” στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος και τις υποσχέσεις που έδωσαν εκεί ότι θα διαλύσουν το συνδικαλιστικό κίνημα συνοδεύοντας τες από τη δολοφονική επίθεση σοβαρός το συνδικαλιστή Παλουκόγιαννη, στελέχους του ΚΚΕ. Είναι γεγονός ότι μία μεγάλη μερίδα πολιτών που αισθάνεται ότι δεν εκπροσωπείται από τα κυρίαρχα κόμματα που η οικονομική κρίση τα καταπλάκωσε και τα οδήγησε σε αδιέξοδα στράφηκαν προς τα ακροδεξιά. Είναι επίσης γεγονός ότι μία ισχυρή μερίδα θρησκόληπτων συμπολιτών μας με σχέσεις με συγκεκριμένες παραεκκλησιαστικές οργανώσεις και διάφορα Μοναστήρια έκανε επιλογή ψηφίζοντας συγκεκριμένο κόμμα. Οι πολίτες αυτή “υπάκουσαν, σε έναν ακραία συντηρητικό λόγο που αμφισβητεί ευθέως την ισότιμη θέση της γυναίκας στην κοινωνία όπως και τα δικαίωμα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και των μεταναστών. Ωστόσο είναι μάλλον λάθος να μιλάμε για παραπλάνηση των πολιτών που έκαναν τέτοιες επιλογές. Οσοι ψήφισαν το κόμμα “Σπαρτιάτες” ήξεραν πολύ καλά ότι πρόκειται για το κόμμα που υποστηρίζει ο φυλακισμένος εγκληματίας Ηλίας Κασιδιάρης. Κατά συνέπεια το ψήφισαν ακριβώς για αυτό το λόγο. Δυστυχώς, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι οι ψηφοφόροι αυτοί δεν είναι απλά ακροδεξιοί, είναι φασίστες. Η είσοδος των Σπαρτιατών, κυρίως, αλλά και της Νίκης βάζει τέλος στη θεωρία των “παραπλανημένων ψηφοφόρων” που δεν γνώριζαν τι στηρίζουν, όταν ψήφιζαν Χρυσή Αυγή, που έλεγαν ότι “εγώ δεν είμαι φασίστας και ναζιστής, αλλά…”. Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί δεν αντιμετωπίζεται φυσικά με ατελέσφορα νομοθετήματα σαν και αυτά που έφερε τελευταία στιγμή και εντελώς προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία. Αντιμετωπίζονται με πολιτικές που μειώνουν τις ανισότητες, διευκολύνουν την καθημερινότητα των πολιτών. Αυτές οι πολιτικές έλειψαν και η απουσία του οδήγησε στο φαινόμενο που συζητάμε. Τα πράγματα θα μπορούσαν βέβαια να είναι διαφορετικά αν οι δυνάμεις που κινούνται στον προοδευτικό πολιτικό άξονα αντί να ψαρεύουν στα θολά νερά του λεγόμενου πολιτικού κέντρου στέκονταν σταθερά και αταλάντευτα στην υπεράσπιση το συμφερόντων των υποτελών τάξεων. Η αδυναμία τους να το κάνουν, να αμφισβητήσουν δηλαδή στην πράξη τις κυρίαρχες πολιτικές επιλογές που υπαγορεύουν τα μνημόνια οδήγησε σημαντική μερίδα του κόσμου να ψάχνει το ριζοσπαστισμό σε ακραίες ρατσιστικές, σωβινιστικές και εθνικιστικές φωνές. Έτσι το πολιτικό σύστημα που το χαρακτηρίζει η σταθερή υποστήριξη των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων έχει αποκτήσει τώρα δυναμικές εφεδρείες που αν του χρειαστεί δεν θα διστάσει να τις επιστρατεύσει…
Βασίλης Πίσσας
- #Φασισμός
