Ο ωχαδερφισμός στη Μάνδρα. Η ανικανότητα στο Μάτι. Η αχρηστία στα Τέμπη. Οι φωτιές… Οι πλημμύρες κι η ωμή βία στον Πειραιά δεν είναι τυχαία γεγονότα. Αποτελέσματα είναι. Αυτά σπέρνουμε: Ωχαδερφισμό. Ανικανότητα. Αχρηστία. Έλλειψη πρόνοιας. Ανοχή στη βία. Καρπούς τους θερίζουμε!
Για το μεροκάματο έτρεχε πρωί βράδυ, σε θάλασσες και στεριές ο Κρητικός. Για να θρέψει την 10μελή οικογένεια του. Ο τσαμπουκάς αξιωματικών του Εμπορικού Ναυτικού τον έπνιξε. Η αμέλεια Λιμενικού δε βοήθησε. Κι ο καπετάνιος αποπειράθηκε να «πνίξει» το έγκλημα στο πλοίο του.
Τα βίντεο στο διαδίκτυο δεν επέτρεψαν τον «πνιγμό» μιας κυνικής δολοφονίας. Η συμβολή του διαδικτύου είναι καταλυτική! Το λέω σε όσους αποδίδετε σε αυτό όλα τα κακά της μοίρας μας. Τα βίντεο αποκάλυψαν τον τρόπο σκέψης και πράξης των «καουμπόιδων» της Ακτοπλοΐας
Φυσικά, δεν είναι όλοι τους έτσι. Όσοι είναι όμως, αμαυρώνουν την εικόνα της καθημερινά. Και με (ένα ακόμη…) Έγκλημα με (δίχως;) τιμωρία διαμόρφωσαν λαϊκή κατακραυγή. Όλοι βλέπαμε τι γινόταν. Από τότε που τα πλοία φορτωνόταν με διπλάσιους και τριπλάσιους επιβάτες. Όλα για το χρήμα. Μέχρι τώρα που οι κόντρες των πλοίων δεν διαφέρουν από τις κόντρες στο Riba’s.
Όλα ξεκινούν από την Πολιτεία. Σε αυτήν καταλήγουν. Τα κατά περίσταση κλειστά της μάτια, που είναι τα δικά μας κλειστά μάτια αφού εμείς οι Πολίτες είμαστε η Πολιτεία, είναι η αιτία του κακού. Αφορμές είναι ωχαδερφισμός, ανικανότητα, αχρηστία, έλλειψη πρόνοιας. ανοχή στη βία.
Καλώς ή κακώς η κοινωνία συνειδησιακά δικάζει. Δεν πρέπει καταδικάζει αλλά καταδικάζει. Στο χθεσινό έγκλημα του Πειραιά δίκασε και καταδίκασε Λιμενικό, Καπετάνιο και Αξιωματικούς για τον πνιγμό του μεροκαματιάρη Κρητικού. Η δίκη και η καταδίκη δεν τον φέρνουν πίσω στη ζωή.
Να μην πάει όμως, χαμένη η θυσία του στο βωμό της ανοχής πάσης μορφής βίας στον τόπο μας. Δυστυχώς όταν χυθεί αίμα κι όταν χαθεί ψυχή διορθώνονται τα κακώς κείμενα στη καθημερινότητα μας.
Πως σάλπαρε, μετά το έγκλημα, ο Καπετάνιος του BlueHorizon; Πως λύνει κάβους το πλοίο με κατεβασμένο καταπέλτη; Που ήταν ο Λιμενικός; Γιατί εγκατέλειψαν άνθρωπο στη θάλασσα τον οποίο Αξιωματικοί του πλοίου έριξαν; Γιατί η πλοιοκτήτρια εταιρεία έσπευσε, να χαρακτηρίσει περιστατικό το έγκλημα;
Είναι «στριπ τιζ», λέω εγώ, για την ασυδοσία στην Ακτοπλοΐα το συνταρακτικό γεγονός.
Η έκφραση θλίψης του αρμόδιου της Ναυτιλίας υπουργού ουδέν προσφέρει. Μία από τα ίδια είναι. Η αναφορά στα αίτια, σε ευθύνες κι υπεύθυνους είναι το ζητούμενο. Κι η απόδοση δικαιοσύνης. Αν κι ουδέν εξ αυτών επαναφέρει στη ζωή τον άτυχο Κρητικό! Να μη χαθούν κι άλλοι έτσι, τουλάχιστον.
ΕΙΡΗΝΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
- #Πειραιάς
