- Πύρρειος νίκη, καλέ κύριε ρεπόρτερ είναι μία νίκη η οποία αφήνει τον νικητή αποδεκατισμένο. Όπως εκείνη η νίκη του βασιλέα της Ηπείρου κόντρα στις ρωμαϊκές λεγεώνες. Δεν υπάρχει άλλη ερμηνεία, καλέ μου… Δεν ήξερες. Δε ρώταγες; Για να μην αποδεκατίζεις την ορθότητα.
- Κύκνειο άσμα, καλή κυρία παρουσιάστρια είναι οι κραυγές ενός κύκνου ο οποίος πνέει τα λοίσθια. Δε ζει δηλαδή, μετά από αυτές. Κι αφορά άτομα, όχι σύνολα. Δεν μπορεί, να λέτε καλή μου για το κύκνειο άσμα ομάδας της οποίας το νήμα της ζωής μάλιστα, δεν κόβεται. Εσείς πάντως, κόβεστε!
- «Είναι καθαρόαιμο ελάφι αυτός ο παίκτης». Τι είπε ο άνθρωπας; Θα τρίζουν οι… οπλές των αλόγων!
- «Δυο όψεις έχει η ζωή, που είπε κι ο Καζαντζίδης». Ποια άνοιξε και μπήκε καλέ μου; Μάλλον δεν το άκουσε καλά ο συνάδελφος; Αλλιώς το έγραψε η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. Κι έτσι το είπε ο μέγιστος Στέλιος.
- «Ανάγλυφο της σκέψης»! Έχεις ξεφύγει. Δεν παίζεσαι κύριε Προϊστάμενε.
- «Μικρές διαμαρτυρίες. Πολύ μικρές». Τοσοδούλες ;
- Αυτό το παιγνίδι προσφέρεται για ένα ωραία ματς». Μπορεί και για δύο! Στο τέλος πάντως, θα προσφέρουν και γεύμα.
- «Αυτός τελικά, είναι φίλος με τις πτώσεις». Ποιες ; Τις γραμματικές;
- «Ανοίγει την αγκαλιά του και κλείνει με πάθος την μπάλα μέσα της». Τι λες βρε, παιδί μου; Τέτοιος έρωτας;
- «Κοσοβάρος από το Μαυροβούνιο». Πέρασε κι από τη Σερβία διαβαίνοντας αλλά δεν τον άγγιξε.
- «Ο αγώνας …τετέλεσται»! Ήτοι, Θεός συγχωρέσει τον αγώνα!
- «Αφού ακόμη κι εγώ δε θα το έπαιζα στο Στοίχημα». Δεν άκουσα. Πως είπατε; Ορίστε; Συγνώμη κύριε, ποιος είστε; By Nikos Karvelas!
- «Καλή απόλαυση». Η κακή πως είναι;
- «Έδειξε πολλές περγαμηνές στον αγώνα». Τις αρετές του τις έδειξε;
- «Βλέπουμε εικόνες, τις οποίες δε θα βλέπαμε, εάν δεν υπήρχε η τηλεόραση». Αν το καλοσκεφθούμε κατά βάθος, πολύ βάθος, δεν έχει άδικο ο καλός μας.
- «Το κυρίως πιάτο του σημερινού μενού είναι η καλή μπάλα». Και για επιδόρπιο; Άφησε. Δε θα πάρω. χω σάκχαρο!
- «Αυτός ξιφούλκησε από τη φαρέτρα». Κι εσύ τράβηξες την σκανδάλη από το θηκάρι!
- «Το ευφάνταστο δεξί του πόδι». Εδώ σηκώνονται τα χέρια ψηλά, ικετευτικά προς τον ουρανό, από μόνα τους. «Σώστε μας, Κύριε»!
- «Αποκρούει με τα νύχια». Πόσο καιρό έχει να κάνει μανικιούρ;
- «Κοιτά πολύ σοβαρά την μπάλα». Και πολύ καλά κάνει. Αυτή είναι παρεξηγησιάρα.
- «Τα λέγαμε τα πρωί στο ξενοδοχείο με τον προπονητή». Δεν θα αποκλειόταν το γεγονός. Να τα είπαν, δηλαδή. Εάν βέβαια, ο σχολιαστής δεν ήταν στο στούντιο, στην Ελλάδα, για την περιγραφή. Κι ήταν στη μακρινή χώρα, για τον αγώνα. Πρώτα βγαίνει η ψυχή. Μετά το χούι. Το παραμύθι!
- #Media
Tags:
