Λένε όλοι ή σχεδόν όλοι, πως Ρωσία κι Ουκρανία είναι όπως Ελλάδα και Κύπρος. Ρώσοι κι Ουκρανοί είναι αδέλφια όπως Έλληνες και Κύπριοι. Βλασφημούν… Αμαυρώνουν τους ιερούς πατρογονικούς δεσμούς των δύο χωρών της Μεσογείου, στις οποίες ζει ένας λαός! Δεν ζουν δυο όπως, στη Μαύρη θάλασσα.
Κι αφού Ρώσοι (το 20% του πληθυσμού της Ουκρανίας, το οποίο μάλιστα, θεωρείται μειονότητα) κι Ουκρανοί είναι αδέλφια, όπως λένε όλοι ή σχεδόν όλοι, γιατί σκοτώνονται χρόνια τώρα στο Ντόνεσκ (παρεμπιπτόντως, το ίδρυσε ένας Ουαλός επιχειρηματίας το 1869) και στο Λουχάνσκ (ιδρυθηκε από Άγγλο βιομήχανο) ; Γιατί, έχουν ανακηρύξει εκεί την Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνεσκ; Και παραδίπλα του Λουχάνσκ;
Πως είναι αδέλφια, όταν επί Σοβιετικής Ένωσης αφέθηκε από τη Μόσχα η ΣΣΔ της Ουκρανίας στο έλεος ενός πρωτοφανούς λιμού; Κόστισε εκατομμύρια νεκρούς ο Holomodor, όπως τον έλεγαν οι Ουκρανοί. Με γενεσιουργό αιτία του λιμού, την απόφαση του Ιωσήφ Στάλιν να κολλεκτιβοποιήσει τη γεωργία, στη σιτοπαραγωγό Ουκρανία, το 1929.
Θα επενέβαινε ποτέ η Ελλάδα ή η Κύπρος – εάν υπήρχε η Κριμαία στη Μεσόγειο – και θα αφαιρούσε η μία από την άλλη εδάφη; Όπως έκανε η Ρωσία το 2014; Και προσέθεσε την Κριμαία στη Ρωσική Ομοσπονδία; Αφαιρώντας την, με τις ευλογίες των κατοίκων της, από την Ουκρανία; Είναι λοιπόν, βλασφημία για εξισώνονται οι ρίζες κι οι δεσμοί Ελλήνων και Κυπρίων με τις ρίζες και τους δεσμούς Ρώσων κι Ουκρανών.
Η Ελλάδα, η Ρωσία και η Ουκρανία
Έχουν πολλά κοινά Ρώσοι κι Ουκρανοί. Η ουκρανική γλώσσα είναι… παρακλάδι της ρωσικής. Το Κίεβο ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του Κράτους των Ρως, πρώτου σλαβικού κράτους στα ανατολικά της «Γηραιάς ηπείρου». Ρώσοι, Λευκορώσοι κι Ουκρανοί θεωρούν τους Ρως προγόνους τους.
Όσα κοινά και να έχουν πάντως, που έχουν δεν είναι αδέλφια Ουκρανοί και Ρώσοι. Κι είναι αξιοσημείωτο αλλά και περίεργο πως όλοι ή σχεδόν όλοι οι οποίοι αναφέρονται σε αδέλφια… Δεν αναφέρονται σε εμφύλιο!
Δυστυχώς όμως, το αίμα στην Ουκρανία το οποίο ρέει έχει ένα χρώμα. Και ρέει αίμα αθώων. Θεέ μας, βάλε το χέρι σου! Φώτισε τους πολιτικούς, να βρούνε τον δρόμο της ειρήνης. Ακόμη και μία άδικη ειρήνη, έλεγε ο Κικέρων, είναι προτιμότερη από έναν δίκαιο (;) πόλεμο.
Και λέμε πάλι, για πολιτικούς. Πώς να μην πούμε; Αυτοί αρχίζουν πολέμους. Οι στρατιωτικοί απλά, τους τελειώνουν. Για να θυμηθούμε τον Μάο Τσε Τουνγκ: «Η πολιτική εκφράζει τον αναίμακτο πόλεμο. Ο πόλεμος την αιματηρή πολιτική». Με την ευκαιρία, όσοι δεν διαβάσατε το «κόκκινο βιβλιαράκι του Μάο», δε θα κατανοήσετε εύκολα πολλά γεγονότα στο πέρασμα της ιστορίας.
