Τρίβουν πάλι, τα χέρια τους Σκοπιανοί και Βούλγαροι. Ουρές σχηματίζουν στα σύνορα Έλληνες κάνοντας τουρισμό του ρεζερβουάρ! Σκηνές από το παρελθόν καταγράφονται ξανά. Και φυσικά, δεν περιποιούν τιμή για την πατρίδα μας.
Η καθημερινή κατάσταση είναι ιδιαίτερα απελπιστική, καθώς φεύγει χρήμα εκτός συνόρων, από τους συνοριακούς σταθμούς του Προμαχώνα, της Νίκης και των Ευζώνων. Και δεν είναι μόνον ο τουρισμός του ρεζερβουάρ.
Έλληνες εξορμούν οικογενειακά τα Σαββατοκύριακα σε Σκόπια και Βουλγαρία (το κάνουν και σε Τουρκία, για να είμαστε ειλικρινείς) καταθέτοντας χρήμα σε αλλοδαπές αγορές πέρα από τα καύσιμα. Συνδυάζουν το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Ένα μικρό ταξιδάκι, μία μικρή εξόρμηση στις γειτονικές χώρες για αγορά και άλλων επίσης φθηνών προϊόντων όπως ποτά, τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια κλπ.
Δεν είναι πάντως, πρωτόγνωρο φαινόμενο! Δεν είναι πρωτόγνωρη και η αδιαφορία της Ελλάδας περί τούτου. Διαχρονική είναι η ευθύνη.
Στα Σκόπια η μέση τιμή της βενζίνης είναι γύρω στο 1,30. Στη Βουλγαρία είναι κοντά στο 1,40. Κι όταν στην Ελλάδα έχει υπερβεί τα 2 ευρώ η φθήνια εκεί με την ακρίβεια εδώ διαμορφώνει την απελπιστική κατάσταση ατα σύνορα μας.
Κουπόνια καυσίμων από την Ελλάδα και Σκόπια και Βουλγαρία
Η σημαντική διαφορά τιμής στα καύσιμα μεταξύ Ελλάδας και γειτονικών χωρών δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Παλαιό, πολύ παλαιό είναι. Την δεκαετία του 1970 προσφερόταν κουπόνια καυσίμων στους βόρειους γείτονες μας, για να κάνουν διακοπές στην Ελλάδα με τις υψηλές τιμές στα πρατήρια της. Έτσι ευδοκίμησε για κάποιες δεκαετίες το εμπόριο ενδύματος, υποδήματος, γούνας κι ανταλλακτικών αυτοκινήτων στη Βόρεια Ελλάδα, κυρίως. Άνθισε η οικονομία.
Τώρα που τα 2 και πλέον, ευρώ λυγίζουν τον κόσμο, για αρκετούς, ιδίως αυτούς που βρίσκονται πολύ κοντά στα σύνορα, η φθήνια σε Σκόπια και Βουλγαρία είναι ισχυρότατο κίνητρο για να επισκεφθούν τις γειτονικές χώρες. Να φουλάρουν τα ρεζερβουάρ τους. να πουν κι ευχαριστώ παραμερίζοντας κάθε διαφορά.
Είναι αλήθεια επίσης, πως η πανδημία λειτουργούσε ως ανάχωμα σε αυτόν τον τουρισμό, τον τουρισμό του ρεζερβουάρ. Οι προϋποθέσεις εισόδου στην Ελλάδα είχαν περιορίσει το «πάνε έλα». Κι η διαφορά της τιμής δεν ήταν τόσο τρομακτική.
Έτσι, η συγκεκριμένη κατάσταση είχε ατονήσει τα τελευταία χρόνια. Με την κατάργηση των PLF και την άνοδο των τιμών των καυσίμων, η οποία κατέστησε την διαφορά τρομακτική, η κατάσταση εξελίσσεται σε ιδιαίτερα απελπιστική.
Και βέβαια, είναι ηλίου φαεινότερο πως η τοπική οικονομία κι οι επαγγελματίες της Βόρειας Ελλάδας υφίστανται μεγάλη ζημιά. Υφίστανται και πάλι μεγάλη ζημιά. Καθώς η κατάσταση αυτή δεν είναι πρωτόγνωρη. Απλά, τη φορά αυτή είναι απελπιστική!
Με την ευθύνη να βαραίνει χρόνια πολλά, πάρα πολλά την χονδρόπετση πολιτική εξουσία.
ΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
