Διεξήχθη λοιπόν ο τελικός του πρωταθλήματος παίδων (U15), μεταξύ του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ, που έληξε στα πέναλτι με νικητή τον πρώτο. Αξίζει να σταθούμε λίγο στο πώς αυτός αντιμετωπίστηκε τόσο από τις ομάδες που συμμετείχαν (και στην θέση τους βάλτε οποιαδήποτε θέλετε) όσο και από τον Τύπο που τις… εκφράζει, γιατι φαίνεται ότι κάπου έχουμε χάσει την μπάλα κι αν η τελευταία δεν βρεθεί σύντομα, τότε θα πρέπει να βρούμε άλλη ασχολία για τα απογεύματα της Κυριακής – και όχι μόνο.
Ας ξεκινήσουμε από τον Ολυμπιακό. Η νίκη του έγινε πρωτοσέλιδο και τα παιδάκια της ομάδας χαρακτηρίστηκαν «μαγκάκια», γιατί αν παίζεις στον Ολυμπιακό οφείλεις να είσαι μάγκας, οπότε αν παίζεις στις μικρές του ομάδες, πρέπει να είσαι τουλάχιστον «μαγκάκι», φαντάζομαστε. Στους «ερυθρόλευκους» λοιπόν βλέπουμε μια αντιμετώπιση, μέσω δηλώσεων και δημοσιευμάτων, σαν αυτός να ήταν ένας πολύ σημαντικός τίτλος κι όχι ένας αγώνας που συμμετείχαν 15χρονα παιδιά, που το βασικό τους (μας) μέλημα θα πρέπει να είναι, μέσω του ποδοσφαίρου, να διασκεδάσουν, να παίξουν, να γυμναστούν κι αν κάποιο από αυτά έχει το ταλέντο και την όρεξη για δουλειά, να το ακολουθήσει και επαγγελματικά.
Απ΄την πλευρά του ΠΑΟΚ, η αντιμετώπιση – και εδώ – σαν να προκειται για αγώνα επαγγελματιών. Φωνές για την διαιτησία, κι άλλες φωνές για την διαιτησία, ενδιάμεσα κάποιες δηλώσεις για την διαιτησία και «πύρινα» άρθρα για το ότι τα παιδάκια του αντιπάλου μπολιάζονται με την νοοτροπία του «με κάθε τρόπο» και γι αυτό πανηγύρισαν, καίτοι κέρδισαν με «κάλπικο» πέναλτι. Γιατί τα 15χρονα θα έπρεπε να πάνε στο… VAR, να δουν αν είναι πέναλτι και μετά να πανηγυρίσουν τη νίκη τους.
Σε όλα τα παραπάνω να προσθέσουμε και μια γκρίνια που υπήρξε, στην ΑΕΚ για το γεγονός ότι τέσσερα παιδιά από την ενδεκάδα του Ολυμπιακού, παλαιότερα έπαιζαν σε εκείνη, και τους έχασε μέσα απ΄τα χέρια της, και τώρα που αυτοί θα γίνουν οι νέοι Μανωλάδες και Νικολαΐδηδες θα τους βλέπουμε στην Αγιά Σοφιά ως φιλοξενούμενους.
Έχουμε τρελαθεί τελείως και θα τρελάνουμε και τα παιδάκια, αν δεν έχουν προλάβει να τα τρελάνουν οι γονείς τους και οι μάνατζερ, που πολλές φορές είναι τα ίδια πρόσωπα. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στα παιδιά του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού, αλλά σε όλα τα 13χρονα, 14χρονα, 15χρονα και 16χρονα που παίζουν σε κάποια ακαδημία – ομάδα και αντιμετωπίζονται σαν εν δυνάμει εκατομμυριούχοι που θα λύσουν τα οικονομικά προβλήματα συλλόγων, συγγενών και φίλων.
Δηλητηριάζουμε παιδάκια την στιγμή που με το που τελειώνουν μια προπόνηση ή έναν αγώνα το μόνο που θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει είναι αν πέρασαν καλά. Αυτές τις ημέρες πολλά από τα παιδιά που συμμετείχαν στον τελικό έδωσαν αρκετές συνεντέυξεις, μίλησαν για τον αγώνα, για το πόσο χάρηκαν ή στεναχωρήθηκαν απ’ το αποτέλεσμα κλπ. Κανείς δεν τα ρώτησε αν πέρασαν καλά φεύγοντας από το σπίτι τους για να πάνε σε μια άλλη πόλη και να παίξουν ποδόσφαιρο. Ελπίζουμε τουλάχιστον να τα ρώτησαν οι γονείς τους.
Μάνος Τσιρδήμος
- #Media
- #ΑΕΚ
- #Ολυμπιακός
- #ΠΑΟΚ
